czwartek, 23 grudnia 2010

Wesołych Świąt

Powrót po zgrupowaniu, z prawie 20 stopni do naszej polskiej rzeczywistości. Oczywiście nie narzekam, dziś na treningu nawet się zgrzałem, koledzy w Italii mają gorzej bo wciąż pada deszcz, tu co najwyżej może sypać śnieg ale w jeździe to nie przeszkadza.

Przy okazji Świąt Bożego Narodzenia wszystkim czytelnikom bloga, czyli w większości moim kibicom, sympatykom i kibicom kolarstwa życzę głębokiego, wewnętrznego, właściwego do okazji przeżywania tajemnicy tych Świąt.

W Nowym Roku, bardziej już sportowo, odkąd istnieje Pro Tour będzie nas Polaków w nim największa liczba, tak więc życzę Wam wszystkim byśmy dostarczyli jak najwięcej pozytywnych emocji i wrażeń na szosach całego świata.

Wesołych Świąt, dobrego Nowego Roku!

czwartek, 16 grudnia 2010

Połowa zgrupowania za nami

Zaczęło się dobrze, ładna pogoda od 15 do 19 stopni, dziś tylko się zrobiło 7 stopni a przed chwilą nawet sypał śnieg. W niedzielę ma wrócić 15stopni a to znaczy, że uda nam się przejechać wszystkie zaplanowane godziny.

Mnie idzie ciężko, w końcu są to moje pierwsze treningi na szosie. Poza tym codziennie rano o 6.30 chodzę na siłownie a wieczorem mamy jeszcze godzinę strechingu, tak wiec pracuję dużo. Dużo ale spokojnie, mając w głowie fakt, że mój sezon zacznie się od maja, jest jeszcze dużo czasu.

Ekipa już nieźle zgrana, podoba mi się, że mimo dużych zmian w składzie, utrzymaliśmy dobrą atmosferę zawsze obecną w Liquigasie.

Na temat planów startowych jeszcze nie rozmawiałem, ale myślę, że dyrektorzy niczym mnie nie zaskoczą.

Ivan cały czas mi mówi, że wolałby bym nie jechał Giro, ale nie zależy to od nas. Ja właściwie bym chciał bym jechać, bo było by to moje dziesiąte Giro a do tego pod rząd, nie wspominając, że wszystkie ukończyłem. Zobaczymy jak będzie.

niedziela, 5 grudnia 2010

Pierwsze zgrupowanie za mną

... a to znaczy, że sezon 2011 rozpoczęty,      a ściślej przygotowania do niego bo ja swoim zwyczajem zacznę bardzo późno.

Może za szybko by mówić o programach startowych, bo o tym na najbliższym zgrupowaniu na Sardynii, ale już mogę powiedzieć, że zbyt dużych zmian do 2010 roku nie będzie.

Na San Pellegrino jak zwykle dużo śniegu, mnóstwo odpraw i spraw organizacyjnych. Ekipa pomimo dużych zmian sprawia wrażenie dobrze zgranej. Był również czas na podsumowanie roku i życzenia powtórki najlepszego z dotychczasowych sezonów Liquigasu w którym wygrywaliśmy 39 razy i 93 stawaliśmy na podium.

W niezależnych badaniach Liquigas wyliczył, że aby zapewnić sobie taką samą widoczność w włoskiej TV i prasie (gdyby nie zainwestował w kolarstwo) musiałby wydać 41mln euro. Będąc widocznym (logo) na pierwszym planie przez 31h i 17minut we włoskiej telewizji. Samo tylko Giro licząc w ten sposób przyniosło mu zwrotu 28 mln euro. Porównując, rok 2009 prawie połowę mniej bo 21mln euro a 2005 rok w którym zaczynał sponsoring, przyniósł zwrot 7mln euro.

Od czwartku do samej Wigilii trenujemy na Sardynii, czyli raczej w słońcu i okolicach 15st.C.

foto: bettiniphoto.net

niedziela, 28 listopada 2010

Volvo V60

Jak już wcześniej wspominałem w minioną środę firma Wadowscy i  Volvo Auto Polska przekazały mi do użytku najnowsze Volvo V60. Świetnie zorganizowana impreza w krakowskim Sheratonie świadczy o profesjonalizmie firmy i poważnym podejściu do całego projektu. Auto super, bezpieczne i komfortowe. Cieszę się z nawiązania tej współpracy, myślę, że jest to największa tego typu indywidualna promocja w kolarstwie w naszym kraju. 

Jutro rano jadę na pierwsze zgrupowanie na San Pellegrino, mnóstwo śniegu jak co roku... a potem już zacznę na poważnie przygotowania do nowego sezonu.

foto: Kasia Szmyd

sobota, 20 listopada 2010

Spotkanie z kibicami

Ktoś nie tak dawno pytał na blogu o moje podniebne przygody, tak więc dla jasności robię licencję PPL czyli klasyczna awionetka jak to się ładnie i ogólnie mówi, cessna wszelkiego typu byle z jednym, tłokowym silnikiem.

Po spotkaniu w Krakowie, wczoraj w Trójmieście spotkałem się również z miejscową grupą pasjonatów kolarstwa, zapalonych amatorów-kolarzy. Bardzo mi było miło spotkać po wielu latach Państwo Bogdziewicz, których poznałem 20 lat temu jak zaczynałem się ścigać w Romecie.

Miałem też okazję parę dni temu zapoznać się z najnowszym modelem samochodu Volvo, V60 i jego ciekawym „oklejeniem” przygotowanym dla mnie. Właśnie, Volvo Polska wraz z dilerem Volvo z Krakowa, Panem Pawłem Wadowskim będą mnie wspierać w kolejnym roku poprzez użyczenie takiego autka. Oficjalne przekazanie odbędzie się w Krakowskim Sheratonie w najbliższą środę 24-go o godz 19.


niedziela, 7 listopada 2010

Podsumowanie sezonu

Mały posezonowy sukces, w zeszłą niedzielę wykonałem pierwszy samodzielny lot, około 150km i ponad godzinę w powietrzu. Do licencji coraz bliżej.

Moje podsumowanie sezonu zacznę od tego, że prześwietlenie wciąż bolącej od Giro dłoni wykazało ułamanie małego kawałeczka podstawy kciuka, który teraz po niewłaściwym zrośnięciu, naciska na torebkę stawową i powoduje ból. Niestety ból pozostanie, rehabilitacja ma go tylko złagodzić.

Po znakomitej jeździe całej drużyny i niesamowitej determinacji, wygraliśmy Giro d'Italia. Dla mnie początek sezonu i samego Giro był nieco ociężały, widać, że się starzeję i potrzebuję coraz więcej czasu na to by wejść na odpowiedni poziom. Do tego wspomniany upadek, ale na szczęście na najważniejszych górskich etapach już mnie nie brakowało.  

Dauphine Libere dla mnie ograniczał się tylko do jednego etapu, dziś myślę, że przeszedłem sam siebie i tym samym udowodniłem sobie, że stać mnie na wiele więcej niż sam do tego momentu myślałem.

TdF... może zmęczenie, może podświadome wyluzowanie po wygranym Giro, ale nie wyszło... za to TdP jak najbardziej. Wyścig na którym trzeba walczyć o każdą sekundę nie jest moją mocną stroną a znów skończyłem nasz narodowy tour w top10. Wiadomo, że dużo łatwiej jechać mi godzinę pod Gavie mocnym równym tempem niż pod Równice 12 minut "a tutta" od dołu do góry.

Kolejne wnioski, myśli, plany, zmiany niektórych elementów w treningach. Wiem co muszę i chcę poprawić. Póki co odpoczynek, czasem aktywny ale z dala od roweru. Leczę małe problemy zdrowotne i razem z Ivanem marzę o jego żółtej koszuli... o tym, że... 22 lipca wejdziemy razem na podium, on by założyć koszul lidera a ja na dekorację przed nim.

foto: corvospro.com

czwartek, 28 października 2010

Pobyt w Polsce

Pobyt w Polsce zacząłem od dwóch dni spędzonych w Krakowie, najpierw organizowany przez RMF halowy wyścig w Rotundzie na którym oczywiście nie startowałem. Fajna zabawa ale cieszyłem się, że tym razem zamiast aktorem mogłem być kibicem. Dzień później spotkałem się z grupą krakowskich cyklistów - maratończyków a tym samym kibiców kolarskich i moich. Bardzo miły wieczór, cieszę się, że kręcąc się po Polsce mogę poznawać coraz więcej pasjonatów kolarstwa.

Od niedzieli po Lombardii nie dotykam roweru, na ile to możliwe wsiadam do samolotu by trochę polatać.

Giro i Tour... ciężkie wyścigi. Giro wcale mnie nie zaskoczyło, jest ciężkie, nawet bardzo, będę miał dużo pracy, ale do tego już nas przyzwyczaił włoski wyścig, że mamy mnóstwo gór i w nich się rozgrywa cały wyścig.

A TdF... też bardzo ciekawy, cztery mety pod górę... Powiedziałem Ivanowi, że na Alpe d'huez już postawiłem krzyżyk i niech tylko on się zastanawia jak to zrobić by do tego etapu miał już koszul na plecach. Odpisał mi: „Ty etap, a ja wyścig” i niech to będzie pobożne życzenie – marzenie – cel! Właśnie, cel nad którym Ivan pracuje już od ponad miesiąca.

fot: mtb.interia.pl

niedziela, 17 października 2010

Dwieście kilometrów w deszczu

Zacznę od tego, że można się przygotowywać i nastawiać a później pojechać dużo poniżej oczekiwań. Jedno co wiedziałem od początku, niezależnie od „nogi” to to, że jak będzie padać mógłbym właściwie nie startować. Moje limity w deszczu są zdecydowanie większe od woli walki.

Dwieście kilometrów w deszczu i temperaturze trochę poniżej dziesięciu stopni. Dwukrotnie po kraksach na zjeździe goniłem główną grupę, drugi raz z pomocą Bodzia aż do samego Ghisallo. „Wyciąłem” się jak nie powinienem a po Ghisallo był jeszcze Sormano i tam już „puściłem”.

Nie wiem tylko czy dlatego, że byłem zmęczony wcześniejszym pościgiem i nie było gdzie odpocząć czy dlatego, że miałem w głowie myśl o zjeździe, trudnym, na którym wiedziałem, że i tak polegnę... Nie wjechałem San Fermo, ale na rowerze spędziłem jednak siedem godzin.

Szkoda mi wyrzeczeń i pracy ostatnich dwóch miesięcy, ale tylko trochę, bo wiem, że byłem dobrze przygotowany. Jednocześnie ten start pokazuje, że nie zawsze musi być dobrze.

Trzeba przyznać, że gdy Gilbert jest w formie to ma taki „skok”, że trudno jest mu dorównać.

Ja dziś byłem jeszcze w Madrycie i od jutra już pełne wakacje. Niebawem też postaram się podsumować sezon.

foto: bettiniphoto

piątek, 15 października 2010

Giro Lombardia

... dla mnie dziesiąty raz z rzędu, jedyny wyścig w którym jako zawodowiec startowałem co roku. Tabliczki pamiątkowej i tak pewnie nie dostanę!

Tegoroczny wyścig będzie cięższy niż zwykle, po Ghisallo pojawia się nowy podjazd, prawie dziesięciokilometrowy o średnim nachyleniu blisko 7% z bardzo technicznym zjazdem po którym będzie piętnastokilometrowy odcinek wzdłuż jeziora bez metra płaskiego. Dużo ciężej a do tego 260 km czyli prawie 20 km więcej niż do tej pory.

Jeśli sprawdzą się prognozy pogody to będziemy mieć na dodatek deszcz a to już najmniej przyjemne. Dla mnie wyjątkowo uciążliwe zważywszy na fakt, że ciężko znoszę zimno na tak długiej trasie.

Trójka Polaków, teoretycznie Body pracuje na początku, a Pater i ja od Ghisallo. Nibali ma walczyć o zwycięstwo, choć sądzę, że na takiej trasie wszystko się może zdarzyć.

Faworyci; Gilbert ponad wszystkimi, Scarponi, Evans i komu nie zabraknie woli walki na koniec tak długiego wyścigu.

foto: bettiniphoto

wtorek, 12 października 2010

Charytatywny koncert dla Artura Komisarka

Za głównymi kolarskimi portalami oraz niektórymi wpisami na facebooku dołączam się do apelu-zaproszenia na charytatywny koncert dla jednego z naszych. Mam wielką nadzieję, że Artur już niedługo jako zdrowy kolarz wsiądzie na rower, ale na razie musi wygrać inny "wyścig".

Serdecznie zapraszam, Sylwester Szmyd.

sobota, 9 października 2010

Emilia...

... dla mnie pozostaje wyścigiem z najcięższymi ostatnimi czterdziestoma kilometrami ze wszystkich wyścigów jakie jeżdżę. Ciężki blisko 15% podjazd, zjazd, znów pięciuset metrowy hopek i techniczny zjazd do samego podnóża podjazdu. Wysokie tempo, ataki, podjazdy wjeżdżane zawsze mocno, bez czarowania.

Jak zawsze, ciężko mi idzie na takich sztywnych podjazdach, a co najciekawsze najwięcej trenuję na podjazdach o średnim minimalnym nachyleniu 12% cóż, widać tak musi być.  

Ja na przedostatniej rundzie jak zaatakował Gesink nie przetrzymałem pierwszych dwunastu kilometrów.

Dziś, ACCPI, czyli stowarzyszenie włoskich kolarzy zawodowców, a wraz z nimi dyrektorzy sportowi i lekarze podjęli decyzje o podaniu do sądu Ettore Torri .

Ekipa jak nasza zbyt dużo wysiłku wkłada w to aby kolarstwo było jak najczystsze, nie ma u nas nikogo do kogo lekarze mają jakieś wątpliwości a jeśli takie się pojawiają to nawet gdyby wygrał dziesięć wyścigów nie przedłużą kontraktu. Nasi lekarze non stop analizują nasze badania by nie było wątpliwości wobec nikogo.

Nim podpisałem kontrakt z Liquigasem, a później go przedłużyłem, ekipa dostała całą moją historię badań z dziesięciu lat wstecz, dowiedziałem się również, że kontaktowali się z wszystkim lekarzami z moich ex drużyn.

Tym bardziej nie dziwię się, że dyrektor spółki Liquigas w TV powiedział, iż wypowiedź Torriego przyniosła szkodę rzędu kilku milionów euro.

foto: bettiniphoto

środa, 6 października 2010

Nasz sport jest jednym z najczystszych

Mistrzostwa Świata za nami, ja zakład przegrałem, a i Hushovd nikogo nie zaskoczył. Na 6km do mety byłem pewny, że wygra Gilbert. Ciekawy wyścig z... mało ciekawym zakończeniem.

Ettore Torri, ciekawa wypowiedź i jak zauważa włoska prasa, był on niejednokrotnie uprzedzony do kolarstwa. Natomiast Di Rocco (prezes Włoskiej Federacji Kolarskiej) powiada, że odpowiedzialność zawodnika zawsze jest indywidualna i taką wypowiedzią Torri wyrządził ogromną krzywdę wizerunkowi naszego sportu. Same CONI zresztą wystosowało już komunikat prasowy wyjaśniający, że Torri powiedział nie do końca to co miał na myśli.

Tak czy inaczej, wolę by większość kibiców wierzyła, że nasz sport jest jednym z najczystszych, bo sami wkładamy wiele trudu w walkę o taki wizerunek. Jeśli są wpadki to świadczą one tylko o tym, że kontroli jest dużo i są efektywne. Ciężko kogoś złapać jeśli się go nie kontroluje, a tylko ten kto posiada system ADAMS czyli stałego informowania o miejscu pobytu, może powiedzieć, że podlega jakiejkolwiek kontroli, bo te ograniczające się do zawodów i okresu startowego do wykrycia niczego nie prowadzą...

Podobnie jak moi koledzy z ekipy Nibali, Guarnieri i inni czuje się również urażony słowami Torriego i popieram całkowicie zamiar podania go do sądu przez A.Noe...

piątek, 1 października 2010

Małe 35 sekund

Zacznę od tego, że jak Maciek Bodnar będzie się tak dalej rozwijać to może być poważnym kandydatem do olimpijskiego podium, ma jeszcze trochę czasu. Wczoraj małe 35 sekund i byłby w "piątce"! Tak czy inaczej jego dziewiąte miejsce to już super wynik i efekt ciężkiej pracy od TdP zaczynając. 

Teraz start wspólny, wejść do "10" któremuś z moich kolegów może być trudno, ale nie jest to niemożliwe. Goły na Tour of Britain pokazał, że jest w dobrej formie, a poza tym jest kolarzem który celuje w klasyki, tak więc myślę, że na tej właśnie trasie powinien wypaść najlepiej z "naszych".

O kandydatach można by dużo, ale ja stawiam na Petera Sagana, na jego kolarski instynkt i talent. Wierzę, że swoją młodzieńcza brawurą może wygrać z doświadczeniem i determinacją Pozzato i Cancellary, z extra forma Gilberta lub czekającymi na sprint Freire i Farrarem.

Alberto... hmmm, dużo pytań i niejasności, można gdybać, interpretować na jego korzyść lub niekorzyść... poczekajmy co zdecyduje UCI. Według mnie decyzja, słuszna lub nie, może być tylko jedna, bo Kolarska Federacja nigdy nie przymykała oka na zaniedbania zawodników czy udowodniony brak bezpośredniej winy... zobaczymy.

fot. corvospro

niedziela, 26 września 2010

Co za ekipa!

Kolejne dwa zwycięstwa i powoli stajemy się nudni... Po pięciu latach Benna w końcu wygrywa, do tego u siebie w domu. Wtedy również jechałem i ciągnąłem do pierwszego kilometra przed metą gdzie skasowaliśmy Cassagrande i Nibalego, tyle tylko, że trasa była dużo lżejsza.

Tak jak tydzień temu, tak i dziś pierwszy na ochotnika zacząłem pracować i ciągnąłem prawie 80km aż do końcowych rund. Super praca, czułem się już o niebo lepiej niż chociażby wczoraj. Wczoraj od startu pojechał odjazd i tak się skończył wyścig dla pozostałych.

Extra wynik Maćka Bodnara w Australii, jechać na kole atakującego pod górę Cancellary i Pozzato oznacza, że Maciek ma extra nogę i może nam sprawić miłą niespodziankę w wyścigu na czas!

Ja kontynuuję dalsze treningi do dwóch ostatnich wyścigów, całkiem innych, cięższych od dotychczasowych.

Zmieniono trasę Lombardii ale o tym już bliżej samego wyścigu.

sobota, 18 września 2010

Co za emocje, co za ekipa

... normalnie dream team!

Muszę powiedzieć, że nie mając możliwości śledzenia etapu w tv a jedynie relację w internecie denerwowałem się jeszcze bardziej.

Enzo to nieprzeciętny talent, który na domiar w ostatnim roku dojrzał o klasę. Kasia mi dziś mówiła, że ścigam się w najlepszej drużynie świata i sądzę, że coś w tym jest. Moim zdaniem obecnie Liquigas jest na samym szczycie i w tym super teamie mamy aż trzech Polaków.

Wygrane dwa Wielkie Toury w jednym roku, przez dwóch kolarzy, więcej, z dwoma różnymi składami! Mnóstwo wygranych innych wyścigów, również pro tour. Nie będę bardzo zaskoczony jak za dwa tygodnie w barwach Liquigasu będzie jeździł Mistrz Świata a co najważniejsze, Ivan, Enzo i Peter zostają z nami na kolejne dwa lata!

Ja dziś towarzyszyłem zwycięstwu Chicchiego na GP Modena, kolejny klasyk przez nas wygrany. Powoli zaczynam się ścigać, za tydzień Pantani i Toscana.

What emotions! What a group!

A real dream team!

Not having the possibility to follow the stage on TV, I was even more nervous while watching the Internet coverage.

Enzo is a great talent, that matured a lot this year. Kasia told me today that I'm part of the best team in the world and I believe that there's something in it. I think, Liquigas is a top squad now, a kind of super team and I'm glad that we have three Poles in it.

Two great Tours won in one year, not only with two different leaders but with two completely different groups of cyclists! Lots of victories in other races, including pro tour as well. I wouldn't be very surprised if the upcoming World Championship brought another success to the squad. And what's most important, Ivan, Enzo and Peter are staying with us for the next two years!

I accompanied Chicchi in his victory in GP Modena today, one more classic race won by us. I'm beginning to turn up at races again, next week - Pantani and Toscana.

foto: corvospro

wtorek, 7 września 2010

Ironman w Borownie

Chciałem w trakcie dzisiejszego komentarza na Eurosporcie nawiązać do triathlonu ale nie dość, że transmisja była krótka to jeszcze niespodziewanie obcięta przed dekoracją zwycięzcy.

W niedzielę byłem gościem i kibicowałem na zawodach triathlonowych w Borownie pod Bydgoszczą... podziwiam wszystkich uczestników, pełen szacunek dla ich pracy i wysiłku.

Pierwszy zawodnik w ironmanie ukończył zawody z czasem 9h 19 min. Nie ukrywam, że zawsze chodziło mi po głowie by kiedyś wystartować w zawodach triathlonowych, ale oczywiście odłożę te plany na czas po zakończeniu zawodowego ścigania.

Miło też widzieć, że również wśród triathlonistów mam dużo kibiców...

fot: Tadeusz Szmyd

Wielkie gratulacje!!!

Pewnie, jak spora liczba kibiców wiedziałem, bardziej niż wierzyłem, że Majka założy kiedyś tęczowy koszul Mistrzyni Świata MTB.

Wiem jak pracuje, wiem ile dla niej znaczy kolarstwo i, że w pełni na to zapracowała. Ona jak i Andrzej Piątek który traci zdrowie tłumacząc "swoim laskom" co to jest kolarstwo zawodowe i jest przysłowiowym ojcem sukcesu. Wielkie gratulacje!!!

A ja... zimą też wsiądę na górala i pojeżdżę w okolicach Gdyni i Sopotu...

foto: majawloszczowska.pl

czwartek, 2 września 2010

piątek, 27 sierpnia 2010

Ale ten czas leci

... od Road Trophy zacząłem poważnie trenować i muszę przyznać, że czuję się całkiem dobrze. Najważniejsze to to, że chcę walczyć i wierzę, że stać mnie na to by pojechać super Emilie i Lombardie, mały osobisty cel to top 5 na tych wyścigach.

Od poniedziałku trenuje w okolicach Monaco, w przyszłym tygodniu znów wrócę do Polski, ale nie o tym miało być a o zeszłym weekendzie.

Świetna impreza, to znaczy dużo pasjonatów, kolarzy amatorów chcących się sprawdzić po górskich trasach jakie mieliśmy do pokonania w ciągu trzech etapów Road Trophy. Starałem się nikomu nie przeszkadzać, dwa dni jechałem z przodu a trzeciego dnia musiałem wypaść z generalki bo mi "groziło" pudło w mojej kategorii. Ale tym samym mogłem pojechać z tymi którzy bardziej niż z innymi walczyli z własną słabością i jako główny cel stawiali sobie ukończenie wyścigu.

Pojechać i porozmawiać, zobaczyć, że jest mnóstwo pasjonatów dwóch kółek, kibiców którzy czekają na każdy mój występ przed TV, to znów mobilizuje.

Kilku z uczestników wystartuje w sobotę w MS w Austrii, życzę im powodzenia i kto wie może ktoś do Polski przywiezie tęczową koszulkę...

środa, 18 sierpnia 2010

Podziękowania

Przede wszystkim chcę podziękować Panu Adrianowi za wylicytowanie"maglia rosa" za tak dużą sumę, która w całości została przekazana bezpośrednio  Panu Rafałowi Szumcowi, paraolimpijczykowi wspomaganemu przez Fundację  Niepokonani. W tym miejscu również podziękowania Panu Pawłowi i Pani  Katarzynie za dorzucenie się na wyżej wymieniony cel po 100 zł. Tak więc 3200 zł dla Rafała na handbike'a.  

Ja odpoczywam a od piątku będę towarzyszył  amatorom i pasjonatom kolarstwa na trzydniowym Road Trophy w Istebnej.

poniedziałek, 9 sierpnia 2010

Tour de Pologne

... dla mnie siódmy w karierze wyścig wieloetapowy pro tour który kończę w top 10, jest to powód do zadowolenia, a i kolejny dowód na to, że może nie do końca i nie zawsze jestem tylko wyrobnikiem całkowicie pozbawionym własnych ambicji, jak wielu krzyczy.


Specyfika naszego wyścigu jest taka, że jest on wyścigiem bardzo otwartym, o ile na Paris Nicea czy powiedzmy Romandi, na wygraną w klasyfikacji końcowej może liczyć około dziesięciu zawodników stających na starcie, o tyle wygrać TdP ma szansę dużo więcej kolarzy. Od ludzi szybkich i broniących się w górach jak Davis, Bosson Hagen czy Bole, poprzez klasykowców typu Ballan do górali jak Moreno czy Mollema, skończywszy na kolarzach podejmujących śmiałe akcje i mających w tych dniach super formę jak Martin czy chociażby Rutek...

To wszystko sprawia, że wyścig jest dużo ciekawszy z walką na etapach do samej mety, mało kalkulowania, taktyki i przeliczania... a właśnie, tak Marek jak i ja po raz drugi pod rząd znajdujemy się w generalce poza podium tylko przez bonifikaty na mecie. Co znaczy, że byliśmy świetnie przygotowani a wbrew różnym opowieściom nie goniliśmy się nawzajem lecz działaliśmy na siebie bardzo motywująco. Myślę, że kiedyś ten wyścig skończymy na 1 i 2 miejscu.


Jak pisałem wyżej, jestem zadowolony, przejechałem 70 wyścigów w ciągu ostatnich 100 dni a mimo wszystko byłem w stanie podjąć walkę. Atakowałem w Cieszynie przed metą, na ostatnich 3km Równicy skakałem kilka razy za Martinem i finiszowałem jak rzadko mi się zdarza a w Bukowinie właściwie tylko Mollema pokazał, że na ostatnich kilometrach był żywszy od pozostałych.


Dziś już mam wszystkiego dość, muszę odpocząć a marzenia o Tour de Pologne odkładam do przyszłego roku.

foto: Adrian Kwiatkowski

piątek, 6 sierpnia 2010

Dziś mi źle

Nie tak miało być ale widać, że nie mogło być dużo lepiej. Na wyścigach gdzie w generalce są Bole, Albasini czy Ballan, każdy kibic kolarstwa wie, że mnie raczej wysoko nie będzie a skoro jestem to znaczy, że wymagało to ode mnie wiele determinacji, zagięcia i wręcz graniczy z cudem.

Wyścig ułożony przez bonifikaty, może nie lider czy Molema. Nie ukrywam, że dziś nóg do końca nie miałem by ruszyć za Molemą a później to już tak zasuwaliśmy pod górę, że nie było możliwości skakać ... tym większy szacunek dla Molemy.

Cóż, tak bywa, dziękuję wszystkim kibicom na trasie, dziękuję za wsparcie, dałem z siebie wszystko, nigdy nie odpuściłem jak było ciężko, dziś na rundzie z karkołomnym zjazdem by nie puścić kół zamykałem oczy. Jak sądzę wiele więcej nie można było zrobić.

Dziękuję jeszcze raz...

foto: Sebastian Smelkowski

Licytacja różowej koszulki Ivana Basso

Serdecznie zapraszamy Państwa do licytowania różowej koszulki Ivana Basso wraz z jego autografem. Wylicytowana kwota zostanie przekazana Fundacji Paraolimpijskiej Niepokonani, która to przede wszystkim niesie pomoc niepełnosprawnym kolarzom. Prosimy przesyłać swoje propozycje na adres sylwesterszmyd@gmail.com, codziennie o północy będziemy aktualizować wylicytowaną kwotę w tym poście. Licytacja zakończy się wraz z końcem Tour de Pologne (07.08.2010 godzina 24.00).

najwyższa oferta na dziś: 3000 PLN

licytacja zakończona


Sylwek po 6 etapie TdP

czwartek, 5 sierpnia 2010

Pierwszy z dwóch ciężkich etapów

Chyba najbardziej zabrakło szczęścia... myślę, że noga była, ale Martin uprzedził wszystkich i wytrzymał aż do mety, niestety za jego plecami zabrakło chęci współpracy.

Jestem zadowolony, jutro znów muszę dać z siebie wszystko bo końcówka będzie pewnie podobna do dzisiejszej, finisz z mniejszej grupki.

Dużo kibiców na trasie wraz z bydgosko - trójmiejskim fanklubem dodawało mi jeszcze więcej sił i motywacji do walki...

foto: Tomasz Kwiatkowski

2 runda pod Zameczkiem

Po etapie nie ma na nic czasu

Wczoraj kolację jadłem o 22.00, spać o północy... ale rano mamy trochę czasu.

Rundy w Cieszynie nerwowe, ciężkie... ale wyścig się zacznie dziś i byle nie było gorzej z samopoczuciem niż wczoraj. Dla mnie dzień z tych wyjątkowych, jak Alpe d'Huez.

foto: Ryszard Duława

Sylwek o 5 etapie

wtorek, 3 sierpnia 2010

W ten sposób "sprinterska" część tegorocznego TdP się kończy

... mam nadzieję, chociaż i jutro jeśli tempo Astany będzie spokojne, a uciekinierów niewielu, cała grupa może dojechać do rund w Cieszynie. Oczywiście wolałbym żeby było jak najmniej ludzi, większe szanse na zwycięstwo etapowe dla nas, a i dla mnie bezpieczniej na nerwowych jak zawsze rundach.

Dziś krótko, szybko i na szczęście sucho.

Widzę wielu kibiców w fanklubowych koszulkach i słyszę wkoło jak mnie dopingują krzycząc na trasie moje imię. To bardzo miłe i tak jak wszyscy kibice wierzę że od czwartku będzie mnie stać na walkę.

foto: corvospro

niedziela, 1 sierpnia 2010

Tour de Pologne

Mój ostatni poważny i ważny start w tym roku, a co za tym idzie jestem jeszcze bardziej zmotywowany by dobrze pojechać! Cały tydzień odpoczywałem, po TdF chciałem się jak najlepiej zregenerować i wierzę, że może być dobrze. Trudno teraz mówić o faworytach, wyścig jak na TdP ciężki i wymagający.

Liquigas dziś miał świetny początek, Jacopo dobrze wykorzystał finisz z mniejszej grupki pozbawionej głównych faworytów jak Greipel czy Napolitano...

Ja do czwartku muszę "ustawić" nogę i przejechać najekonomiczniej jak się da.

foto: Przemysław Maj

Galeria kibica

Redakcja bloga zaprasza wszystkich kibiców kolarstwa do współtworzenia galerii fotografii Sylwestra Szmyda, prosimy o przysyłanie zdjęć z 67. Tour de Pologne, zdjęcia zostaną zamieszczone na blogu z podpisem autora, zdjęcia prosimy przysyłać na adres: sylwesterszmyd@gmail.com, serdecznie zapraszamy!

niedziela, 25 lipca 2010

TGv z Bordeaux do Paryża

... czyli w drodze na ostatni etap. Oczywiście, że nie był to TdF marzeń, ale jestem spokojny, nie mogłem nic więcej zrobić by było lepiej.

Wczoraj tak z przekory życzyłem zwycięstwa Andiemu. Ja ostatnie dwa dni ledwie na nogach stoję, ścięło mnie na dobre. W piątek myślałem, że będę musiał cofnąć się na etapie.

Sam Tour jak zawsze, jako wyścig, trasy i góry nie prezentuje sobą wiele, pod każdym względem brakuje mu do etapów z Giro, ale pozostaje najważniejszym wyścigiem sezonu, najbardziej prestiżowym o najwyższym poziomie zawodników. Wczoraj podczas rozmowy doszliśmy do wniosku, że gdyby ci sami zawodnicy z TdF jechali po trasie tegorocznego Giro to byłby to najbardziej pasjonujący wyścig sezonu.

Na wszystkich etapach tegorocznego TdF mnóstwo kibiców, również Polaków. Jak chociażby rodzina z Dębicy która mi kibicowała na ostatnich etapach w Pirenejach. W tym miejscu dziękuję wszystkim za kibicowanie i wsparcie, jakby nie było w jednym z trudniejszych dla mnie Tourów...

foto: corvospro

czwartek, 22 lipca 2010

Tourmalet... było w głowie

... ale nawet z moja super formą byłoby ciężko nawiązać walkę. Chociaż to i tak najlepszy etap jaki pojechałem na tegorocznym TdF. Nie wydawało mi się słuszne oddać skok który by długo nie trwał (w stylu Baredo) i zostawić Romana samego. Natomiast od dołu O'Grady a później Cancellara tak mocno szli, że skakać im w twarz było niemożliwością.

Contador może i nie jest mocny tak jak zazwyczaj ale Tour znów wsadzi w kieszeń. Schleck dziś zrozumiał, że bardziej mu się opłaca obronić drugie miejsce. Roman wszedł w top 10 i oby tak zostało.

Ja od rana mam lekkie przeziębienie i kaszel, po etapie wziąłem antybiotyk i pewnie tak aż do Paryża, oby się nie pogorszyło a na TdP było już super.

foto: bettiniphoto

środa, 21 lipca 2010

Jutro ostatni górski etap

... i zbliżamy się do końca TdF. Wczoraj nie wyszło tak jak chciałem, gdyby w odjeździe nie było Romana to pewnie spróbowałbym ponownie się zabrać w momencie gdy poszła kontra, ale to bezsensowne gdybania.

Może pod Tourmalet uda się coś wyczarować, chociaż sam nie wiem gdzie lepiej atakować, wcześniej czy czekać na sam koniec. Contador nie wygrał jeszcze etapu stąd nie wierze by Astana puściła odjazd który mógłby dojechać do mety na stosunkowo krótkim i łatwym do kontrolowania przez nich etapie.

Jestem trochę zmęczony, pewnie jak u wszystkich jest to konsekwencja bardzo intensywnego Giro, ale chociaż to jedno wygraliśmy w wielkim stylu. Ivan na antybiotykach, mimo to będzie chciał dojechać do Paryża. Roman jutro walczy o top 10 ale łatwo mu nie będzie.

Nie stawiam na nikogo. Chciałbym by jutro Andy i Alberto znów bawili się w swoje gierki lekceważąc Sancheza lub Menchova i by któryś z tych ostatnich w rezultacie sobotniej czasówki wygrał cały wyścig, może tak byłoby najsprawiedliwiej.

foto: bettiniphoto

poniedziałek, 19 lipca 2010

Prawie 90km i 1h53min skoków non stop

... mała rzeźnia, ale zrozumiała bo dziś odjazd to szansa na wygranie etapu... podobnie jak i jutro, odjazd dojeżdża do portu.

Col de Portet-d'Aspet, jadąc myślałem, że tak samo jechał Fabio, że przejechał premię, odetchnął jak my i zaczął zjazd, ostatni w swoim życiu. Wypatrywałem miejsca, zakręt właściwie ładny, nie jakiś szczególnie niebezpieczny. Teraz już na całej długości murek, tabliczka Fabio Casartelli i wazonik na kwiaty. 

Wyścig jedzie dalej, wtedy wygrał Virenque, dziś Voeckler... a z tyłu właściwie zagranie nie fair, ale kolarstwo szlachetnych kolarzy i niepisanych reguł już dawno się skończyło, teraz wyścig jest wyścigiem i nikt się na nikogo nie ogląda. Zrobiło się tylko ciekawiej.

foto: corvospro

sobota, 17 lipca 2010

Nadać sens mojemu TdF

Dziś cały dzień bardzo szybko i wietrznie, dlatego też bardzo nerwowo. 

Myślę, że złość po wczorajszym etapie pomogła wygrać Vino. Zdecydowana większość ludzi w grupie była dziś zgodna że Contador jednym ruchem zrobił dwie głupie rzeczy, skasował kolegę z drużyny który miał wygrany etap a potem jeszcze za wszelką cenę chciał wygrać na finiszu z Purito.

Mnie zostały cztery etapy, właściwie trzy i pół, bo ten poniedziałkowy zobaczymy jak się ułoży. Chcę coś zrobić by nadać sens mojemu TdF...

foto: corvospro

piątek, 16 lipca 2010

Gatto Silvestro


video.gazzetta.it

Wygrany zakład

Podczas wczorajszej rozmowy z Purito założyliśmy się w razie jego wygranej o butelkę dobrego winka Ribera Del Duero.

Są finisze które mogą wygrać tylko nieliczni kolarze, czasem zazdroszczę Purito tego błysku, tej dynamiki i siły na krótkich i sztywnych podjazdach. Akurat to wytrenować jest bardzo ciężko. Jako kolarz w ciągu ostatniego roku bardzo dojrzał jak i Contador w ciągu ostatnich kilku dni. Pireneje zapowiadają się bardzo ciekawie.

Jestem spokojny i myślę, że będę miał nogi i możliwości by od niedzieli powalczyć. Purito wczoraj sugerował bym spróbował atakować pod przedostatni podjazd, jego zdaniem najcięższy z całego TdF, nie zwracając uwagi na odjazdy. Widać, że Ivan i Roman muszą po prostu starać się jechać jak najdłużej z najlepszymi i wybronić się.

foto: corvospro

czwartek, 15 lipca 2010

Ładny i spokojny dzień

... podobny powtórzy się pewnie dopiero w Paryżu. Renshaw jedzie do domu, właściwie to dobrze bo chłopak czasem jeździ naprawdę niebezpiecznie.

Jutro końcówka jak z jednego etapów Paris Nicea, Contador, Sanchez i Purito, może być identycznie, ale ja mam wielką nadzieję, że Purito postara się o wygraną.

Ja mam całkiem dobre odczucia, ale na weryfikację muszę poczekać do niedzieli. Znów Polacy, tym razem duży napis Chodzież a od kilku dni kibicuje mi ten sam miły pan w koszulce narodowej biegnąc obok mnie pod górę.

Po TdP myślę, że zostanę na kilkanaście dni w Polsce by odpocząć i 20-go sierpnia powinienem pojawić się u Grześka Golonki na RoadTrophy, tak więc dla kibiców i sympatyków szosy będę miał parę dni na spokojne pogawędki... po etapach.

foto: corvospro

środa, 14 lipca 2010

Kolejny gorący dzień

Mój SRM dojechał dziś do 46 stopni. Etap taki jak przypuszczaliśmy, początek bardzo szybki, starty chyba tak będą wyglądać już do końca Touru, godzina a tutta zanim pójdzie odjazd.

Dalej już spokój aż do samej mety. Osobiście po takim etapie jestem bardziej zmęczony niż po wczorajszym na którym wyszło 4400m przewyższenia. Jutro zapewne finisz, tak więc tylko koncentracja i odpoczynek.

foto: corvospro

wtorek, 13 lipca 2010

Co etap to „fajerwerki” w wykonaniu kogoś z wielkich

Dwa dni temu Lance dziś Evans. Co do Australijczyka to mi troszkę przykro, wiem że kolarstwo dla niego to całe życie, nie zostawia nic przypadkowi. Dzisiejszy dzień pokazuje prawdziwe oblicze tego sportu.

Ivan i Roman pojechali gorzej niż sami przewidywali, żaden z nich od rana nie czuł się najlepiej. Ja przeciwnie i pod Colombière chciałem przeskoczyć do odjazdu jak to zrobili Taaramae i Cunego ale Ivan i dyrektor sportowy woleli bym został jednak w grupie. Pod Madeleine pojechałem ile mogłem, nie jest to noga z Dauphine ale o niebo lepiej niż ostatnie dwa etapy. Ostatecznie dojechałem z Evansem i co najważniejsze z Brajkovicem, który na Dauphine czasem jeździł pod górę szybciej niż na płaskim.

Znów dużo Polaków na trasie i mecie. Bardzo miło. Zauważyłem pod Colombiere sześciu chłopaków bez koszulek z wypisanymi literami na piersi tworzącymi słowo POLSKA.

foto: bettiniphoto

Dobrze wypocząłem

Po dwóch górskich etapach byłem mniej zmęczony niż po tych wcześniejszych a to już dobry znak. Noga nie kręci się tak jakbym sobie tego życzył ale wierzę, że jak to zawsze było jeszcze się rozkręci.

Lance odpadł szybciej niż można się było spodziewać i do tego upadając praktycznie trzy razy na etapie do Morzine. Podczas swoich siedmiu zwycięstw tylko raz upadł, na tegorocznym TdF sam już chyba tego nie liczy.

Schleck mocny, natomiast Contador mniej bo by mu tych dziesięciu sekund nie podarował. Roman i Ivan jadą wśród najlepszych. Myślę, że dziś pod Maddaleine ktoś z liderów będzie próbował atakować a z przodu będzie osobny wyścig rozgrywany wśród uciekinierów.

foto: corvospro

sobota, 10 lipca 2010

Pierwsze koty za płoty

Na szczęście pierwsze koty za płoty, a właściwie góry. Dziś czułem się już całkiem inaczej niż na początku Touru. Przy tak wysokiej temperaturze, potrzeba dużego samozaparcia by zmuszać się do ciągłego jedzenia w trakcie etapu, a pić raczej z umiarkowaniem.

Ostatni podjazd zacząłem dobrze i tylko jak się troszkę „wypłaszczyło” i zaczęła ciągnąć Astana to jakoś mnie „zdusiło”. Wierzę, że jutro będzie już lepiej, byle tylko dziś trafić na jakiś hotel z klimatyzacją bo w takiej temperaturze trudno spać. Ponoć Lance wrzucił na swój twitter zdjęcie z pokoju hotelowego w którym byli, piętrowe łóżka i oczywiście brak klimy. To są uroki TdF, wysiłek i męczarnia nie kończą się na mecie.

Chavanel. Myślę, że nieczęsto na jednym Wielkim Tourze zdarza się komuś dwa razy wygrać etap i jednocześnie zdobyć koszulkę lidera. Jak ktoś traci pozycję lidera to sporadycznie ją odzyskuje a już bardzo rzadko wygrywając etap. Ładnie ładnie...

foto: corvospro

Dziś pierwsze góry

Wczoraj znów etap podobny do poprzednich, ale tego typu już ostatni. Dziś pierwsze góry. W drugim tygodniu żeby poszedł odjazd trzeba będzie skakać przez minimum godzinę. Pewnie zresztą dziś też tak będzie.

Pytałem Cancellarę jak się dziś czuje, bo moim zdaniem nie straci jeszcze koszuli, on powiada, że sam nie wie, podjazd nie wydaje się ciężki ale nie jest przekonany czy da radę pod długi podjazd. Za to panowie z BMC są pewni, że już dziś Evans założy koszul.

Ja mam nadzieję, że jak się zaczną góry to będę się czuł dużo lepiej, bo póki co szło ciężko.

Taktyka na dziś? myślę że przede wszystkim spokój, może ktoś pójdzie w odjazd, ale liderzy siedzą spokojnie w grupce najlepszych. Dziś nikt by mnie nie hamował ale muszę najpierw znaleźć dobre odczucia.  

foto: corvospro

czwartek, 8 lipca 2010

Byle tak do Paryża

Nie lubię takich etapów jak dzisiejszy, mulenie przez cały dzień i mocna końcówka. Poza tym bardzo gorąco, mój licznik pokazywał ciągle 39 stopni, choć to mi akurat nie przeszkadzało.

No i w końcu wygrał Cavendish, lepiej niż po raz kolejny miałby zwyciężyć Peta, miejmy nadzieję, że morale pozostałych sprinterów poprawi się po tej wygranej.

Od startu jechaliśmy ścieżkami Szampanii, dom w dom to kolejni producenci Champagne. Sądzę, że to idealne miejsce na spędzenie miłego wrześniowego weekendu, muszę to zaplanować.

Każdego dnia od samego Rotterdamu na starcie i mecie spotykam Polaków. Bardzo to miłe, warto też nadmienić, że wielu kibiców nosi koszulki mojego fanklubu. Byle tak do Paryża, daje to jeszcze większą motywację do jazdy.

foto: Michał Rakowski, Rotterdam

Konkurs rozstrzygnięty

Okulary Sylwestra z Verony pojadą do Pana Macieja, prawidłowa odpowiedz to Specialized.  

Spokojne etapy

Wczoraj Lance był wyjątkowo zdenerwowany, najbardziej na Schlecka. Myślę, że słusznie, bo skoro wszyscy czekali na Schleków dzień wcześniej, to może akurat nie Saxo z Cancelarą i Andym na kole na odcinkach brukowych powinni robić selekcję i starać się pozrywać innych. Dzień wcześniej całkiem łatwo można go było pozbawić szans nawet na podium w Paryżu. Tym ciekawiej będzie na kolejnych etapach.

Wczoraj, dziś i jutro powinny być spokojne etapy ale nigdy nie wiadomo czy gdzieś mocniej nie powieje. 

Od soboty w górę, chociaż patrząc na profile bardzo ciężko jeszcze nie będzie. Wydaje mi się, że u nas na tych płaskich etapach brakuje zgrania i jednomyślności jak na Giro, Ivan częściej zostaje sam, gdzieś się gubi. Na szczęście w górach powinno być już inaczej.

foto: corvospro

środa, 7 lipca 2010

Rudy z Verony

Zapraszamy Państwa do konkursu. Proszę podać nazwę firmy okularów w jakich jeździł Sylwester w Tour de France w 2008 roku. Odpowiedzi prosimy nadsyłać na adres sylwesterszmyd@gmail.com, z pierwszych dziesięciu prawidłowych odpowiedzi wylosujemy nagrodę, którą są okulary w jakich występował Sylwester w tegorocznym Giro na etapie w Veronie. Na odpowiedzi czekamy do jutra do godziny 24.00.

Poczułem jakbym leciał Roubaix

Wczoraj jak wszyscy podejrzewali etap w końcówce nie był spokojny i przyniósł już miedzy najlepszymi pewne roszady w generalce.

Ja bawiłem się extra, potrenowałem jazdę na bruku i trochę poczułem jakbym leciał Roubaix. Natomiast walczący o najlepsze miejsca w generalce nie mogą powiedzieć tego samego. Z pewnością jest więcej głosów, że takie etapy nie mają sensu na Wielkich Tourach. Toury raczej powinny rozgrywać się na etapach górskich niż na brukach z Roubaix wziętych.

Ivan i Roman stracili, ale dojechali cało. Spokojnie, nie przejechaliśmy jeszcze żadnej góry a Ivan mówi, że byłby niespokojny gdyby te dwie minuty stracił w Morzine a nie wczoraj.

foto: corvospro

poniedziałek, 5 lipca 2010

Tour już się zaczął na dobre

Prolog bez niespodzianek, wczoraj finisz po kilku kraksach i powrót Pety a dziś...

Mamma mia, nie często widzę kolarzy praktycznie schodzących a nie zjeżdżających z góry, po Stockeu na zjeździe było tak ślisko, że po pierwszej mega kraksie kto się rozpędził to znów od razu leżał. Stromo i po lekkim deszczu, nie potrzeba było dużo by leżeć. 

Ja bez kraksy, noga kręci się ciężko, ale to było oczywiste.

Dobrze, że na braci Schleków poczekał peleton ale o co chodziło Fabianowi w końcówce to już chyba tylko on wiedział. Trasa nie wydawała mi się niebezpieczna, a że taka się stała po tym jak popadało... chyba na wszystko organizator nie ma wpływu a na pogodę najmniej.

Jutro to będzie można robić protesty i nawet jestem za. Ciężko mi coś napisać bo nie potrafię sobie wyobrazić co się stanie na tym bruku. Podejrzewam, że ponad setka kolarzy z peletonu nie potrafi jeździć po bruku.

fot: bettiniphoto.net

wtorek, 29 czerwca 2010

Nowa grafika na klubowych koszulkach
















Pragniemy Państwu zaoferować nowe koszulki klubowe z grafiką autorstwa Agnieszki Plieth (kolor ciemnoszary). Ofertę poszerzamy również o rozmiar dziecięcy (wzrost 144 cm, kolor granatowy).

Niestety nadal brakuje rozmiaru XL w kolorze ciemnoszarym. Poinformujemy Państwa jak tylko ten rozmiar zostanie dodrukowany. Zapraszamy.

sobota, 26 czerwca 2010

Zacząłem się rozkręcać

I w ten sposób ostatni element przygotowań do Wielkiej Pętli dobiegł końca. Ostatni, prawie sześciogodzinny trening z pięcioma przełęczami przejechaliśmy w dwójkę z Ivanem... pozostali się wyłamali.

Zacząłem się rozkręcać, po Dauphine i kilkudniowej przerwie było ciężkawo. Jesteśmy z Ivanem tego samego zdania, że miedzy Giro a Tour wystarczy kilka spokojnych górskich treningów i zadbanie o codzienny wypoczynek, jedzenie itd. Dziś ważę ponad 3kg mniej niż na początku Giro, a 1kg mniej niż w Veronie.

Będę teraz przez cztery dni tylko w Polsce, do środowego wylotu do Rotterdamu na TdF, a ponieważ z czasem bardzo krucho to i z Mistrzostwami Polski znów wyszło nie po drodze. Maciek Bodnar jednak nie wystartuje w TdF, szkoda, byłoby mi raźniej ale może nie byłoby to dla niego najlepsze rozwiązanie jechać Giro i Tour w jednym roku, może za kilka lat.

foto: Kasia Szmyd

niedziela, 20 czerwca 2010

Od wtorku jestem na Passo San Pellegrino

Na to, że jest zimno nie będę narzekać,wystarczy zobaczyć zdjęcia, tak nas powitała niedziela. Przez cały tydzień do piątku jeździłem maksymalnie dwie i pół godziny, wczoraj cztery godziny z trzema dziesięciokilometrowymi podjazdami,wszystko spokojnie.

Dziś oczywiście odpoczynek a od jutra zaczynam pracę w górach. Bez stresu, na Tour mogę jechać będąc trochę do tyłu, może nawet tak lepiej, dochodząc do pełnej dyspozycji przez pierwszy tydzień. W ten sposób na najważniejsze etapy powinienem być gotowy.

Najważniejsze, że mogę tu spokojnie odpocząć, mamy do dyspozycji duży dom, tak więc jest bardzo miło i rodzinnie.

wtorek, 15 czerwca 2010

Pytanie kibica

W związku ze zbliżającym się Tour de France serdecznie zapraszamy kibiców do zadawania pytań Sylwkowi przed tym wyścigiem. Prosimy wysyłać pytania na adres sylwesterszmyd@gmail.com (jedno pytanie, w temacie maila „Pytanie kibica”), czekamy na Państwa  maila do 23 czerwca.

niedziela, 13 czerwca 2010

Myśli wciąż uciekają do wczorajszego dnia

... tak jak cały tydzień przed Dauphine uciekały do Alpe d'Huez. Codziennie na treningu wyobrażałem sobie jak jadę pod ten podjazd.

Ale teraz inaczej. Zgodzę się z Leo i opinią wielu, nikt nikomu nie musi niczego darowywać, lecz Contador mógł mieć świadomość, że kiedyś, może już niedługo, w jakimś delikatnym momencie moja pomoc może być dla niego bardzo cenna. Jednak wczoraj walczył do upadłego z gregario który całe życie ciągnie na takich jak on. Odnajdziemy się kiedyś, obiecuję to sobie. Został obdarzony niesamowitym talentem, ale mnie na pewno dojście do czegoś kosztuje więcej pracy i wyrzeczeń. Już mu nie kibicuję.

Dziś pod górę spokój, lecz kiedy z mokrego zjazdu uciekły mi dwa razy koła dałem spokój, TdF ważniejszy.

foto: corvospro.com

"Nie" dla prezentów

Bartosz Rainka (Eurosport): Wyścig Criterium de Dauphine staje się chyba pana ulubionym. W ubiegłym sezonie triumf na Mont Ventoux, teraz wspaniała jazda na L'Alpe d'Huez.
SYLWESTER SZMYD: Może nie tyle sam wyścig, ile mityczne góry, które znajdują się na jego trasie. One motywują mnie najbardziej. Faktem jednak jest, że Dauphine wyjątkowo mi się podoba. Zawsze na nim walczyłem. W 2007 roku byłem drugi na Mont Ventoux. Rok później przyjeżdżałem wysoko na każdym górskim etapie, dzięki czemu zająłem 8. miejsce w klasyfikacji generalnej. 12 miesięcy temu było zwycięstwo na Górze Wiatrów, a i tym razem podjąłem walkę na najtrudniejszym odcinku.

Sobotniego etapu z metą na L'Alpe d'Huez nie zapomnimy długo. Sytuacja zmieniała się jak w kalejdoskopie. Rwane tempo, ataki, pot i łzy - wspaniała wizytówka kolarstwa szosowego.
Ten etap rzeczywiście był bardzo widowiskowy. To była walka od samego początku podjazdu, aż do szczytu. Alberto Contador atakował mnie, a ja jego. Początkowo on mi odjeżdżał, gdyż jest bardziej dynamiczny. Ja go jednak za każdym razem dochodziłem. Następnie sam próbowałem atakować. To był naprawdę niezły spektakl. Cieszę się, że mogłem w nim uczestniczyć. Najważniejsze, że pokazałem charakter i wolę walki. Dzisiaj nam obu zależało na dobrym rezultacie. Szkoda, że tym razem nie udało się wygrać.

Wcześniej nie mieliśmy okazji podziwiać takiego Sylwestra Szmyda. Ataki, zrywy, szarpnięcia - słowem, odmieniony Szmyd.
Sam jestem trochę zdziwiony (śmiech). Po pierwszym skoku Contadora zostałem trochę z tyłu. Pomyślałem sobie, że skoro Hiszpan wyrwał już do przodu, to już go więcej nie zobaczymy. Później zobaczyłem, że Alberto zwolnił, więc go doszedłem. Przeczuwałem, że jeśli lider Astany skoczy do przodu ponownie, to tym razem mogę nie zdołać już go dojść. Postanowiłem zatem samemu atakować. Contador trzymał się na kole, ale nie był w stanie skontrować. Spróbowałem więc ruszyć do przodu po raz drugi i trzeci. Na początku podjazdu to była próba sił z naszej strony, jednak później zrozumiałem, że śmiało mogę powalczyć tu o zwycięstwo.

Dla Contadora wygranie na L'Alpe d'Huez było chyba tak samo ważne jak triumf w całym wyścigu.
Wczoraj pytałem się dyrektora sportowego Astany, co powinienem zrobić, by na L'Alpe d'Huez wygrać. On odpowiedział - "odjedź z Contadorem". W sobotę widzieliśmy jednak, że to nie była prawda. Gołym okiem widać było, że Alberto zrobi wszystko, by wygrać na legendarnym podjeździe. Zresztą dobrze, że tak się stało. Ja nie chcę prezentów. Przynajmniej pokazałem, że gregario może powalczyć z najlepszych kolarzem na świecie. A byłoby jeszcze lepiej, gdyby nie motocykl, który w pewnym momencie przeszkodził mi w jeździe.

Po pierwszych pięciu etapach tegorocznego Criterium de Dauphine nie był pan do końca zadowolony z tego, jak się panu w tym wyścigu jedzie. A tymczasem w najważniejszym momencie wszystko zaczęło funkcjonować bez zarzutu.
Najważniejsza jest głowa. Wcześniej łatwo nie szło. Niby nie czułem się źle, jednak zawsze brakowało mi tych 20-30 WATT do swojego normalnego poziomu. Wytrzymywałem tempo czołówki, ale nie byłem w stanie np. atakować. Czułem się silny, ale przy tym bardzo "zmulony". Ostatni tydzień Giro kosztował mnie bardzo dużo. Czasem jednak jest tak, że - nie wiadomo czemu - czujesz się na trasie po prostu lepiej. W sobotę zrobiłem wszystko, żeby pojechać jak najlepiej. Uważałem na jedzenie, picie, węglowodany. Śniadanie zjadłem dosyć późno. Makaron starałem się jeść bardzo powoli. To są wszystko bardzo drobne rzeczy, które potem mogą przesądzić o postawie na takim podjeździe, jak L'Alpe d'Huez.

Celem numer jeden na niedzielę będzie obrona miejsca w czołowej dziesiątce klasyfikacji generalnej?
Wszystko zależy od tego, jak będę się czuł. Etap jest ewidentnie nie dla mnie. W końcówce mamy pięć rund z krótkim i sztywnym podjazdem. Sztywne podjazdy zawsze były dla mnie problemem. Fajnie, gdyby udało się utrzymać miejsce w dziesiątce, ale zobaczymy jak ułoży się etap.

Polscy kibice powinni się chyba cieszyć, że Tour de France dopiero przed nami. Na francuskich szosach czuje się pan jak ryba w wodzie.

Ja również się cieszę, że ten wyścig dopiero przede mną. Obecnie koncentruję się już wyłącznie na Wielkiej Pętli. W niedzielę pojadę na jeden dzień do domu, a od wtorku trenować będę na San Pellegrino. Tam mamy świetne warunki do szlifowania formy. Cisza, spokój, odpoczynek, czas spędzony w towarzystwie żony - teraz myślę już tylko o tym.

foto: corvospro.com

Alpe d'Huez...

Nie wiem jak zacząć, może tak, że głowa potrafi wiele, bardzo wiele. Od dwóch lat jak jestem pod górę z przodu i mogę zrobić coś "wielkiego" to często myślę o najbliższych, żonie, rodzicach, siostrze, ale i o kibicach. Dziesiątkach kibiców, którzy mi później mówią; dzięki za emocje, dzięki za walkę, byliśmy dumni, że Polak walczy i jest wśród najlepszych. 

Tak samo było i dziś, chciałem pokazać charakter, wole walki... ale sam siebie zaskoczyłem. Atak od dołu był bezsensem, Astana ciągnęła za mocno więc się wycofałem. Później skok Alberto i pomyślałem, że nie stać mnie by odpowiedz więc jechałem swoje. Jak doszedłem to pomyślałem, że nie mam nic do stracenia, że może ciężko będzie wygrać, ale się zabawię i zrobię wszystko by wygrać.

W ten sposób walczyłem przez pół podjazdu aż do samej mety z najlepszym kolarzem świata pod najsłynniejszy podjazd świata. Fakt, że ewidentnie jechał przeciw mnie świadczy, że potraktował mnie jak równego.  

Alberto jest bardziej dynamiczny, straciłem za dużo na ostatnim skoku ale wiem, że przed finiszem bym doszedł gdyby nie motor, tak bywa.

Może dogadał się z Brajkovicem, że wygra bo i tak Janez wygrywa wyścig, może nie był zadowolony, że jednak nie będę dla niego jeździć w przyszłym roku, o czym był przekonany. Fakt faktem, że dziś postawił na mnie krzyżyk.

Wracając do kibiców, tych lojalnych i wyrozumiałych, ciesze się, że mogłem im dziś również sprawić dużo radości.

Jutro dla mnie męka, krótki sztywny podjazd i interwałowa runda...

foto: corvospro.com